Mont Blanc
Mont Blanc de Courmayeur
Dufourspitze
Nordend
Zumsteinspitze
Signalkuppe/Punta Gnifetti
Dom de Mischabel
Lyskamm
Weisshorn
Täschhorn
Matterhorn
Mont Maudit
Parrotspitze
Dent Blanche
Ludwigshöhe
Nadelhorn
Corno Nero
Grand Combin
Dome du Gouter
Lenzspitze
Finsteraarhorn
Mont Blanc du Tacul
Stecknadelhorn
Castor
Zinalrothorn
Hohberghorn
Piramide Vincent
Grandes Jorasses
Alphubel
Rimpfischhorn
Aletschhorn
Strahlhorn
Dent d´Herens
Breithorn
Jungfrau
Bishorn
Aiguille Verte
Aiguilles du Diable
Aiguille Blanche de Peuterey
Mönch
Barre des Ecrins
Pollux
Schreckhorn
Obergabelhorn
Gran Paradiso
Aiguille de Bionnassay
Fiescherhorn
Piz Bernina
Lauteraarhorn
Allalinhorn
Col de l’Iseran, 2770m
Col du Galibier, 2645m
Nufenenpas, 2478m
Grote Sint Bernard-pas, 2469m
Furkapas, 2436m
Flüelapas, 2383m
Berninapas, 2312m
Albulapas, 2312m
Julierpas, 2284m
Kleine Sint Bernard-pas, 2188m
Grimselpas, 2165m
Col du Tourmalet, 2115m
Simplonpas, 2005m
Col de la Madeleine, 1993m
Cormet de Roselend, 1968m
Col des Saisies, 1657m
Col de la Colombière, 1613m
Col de la Ramaz, 1610m
Vanwege de geringere hoogte van de hogere neefjes in Zwitserland, Frankrijk en Italië werd de Grossglockner eerder beklommen dan de meeste vierduizenders in de Alpen: de eerste succesvolle beklimming vond plaats in 1800. Tegenwoordig is de Grossglockner mateloos populair bij klimmers en toeristen. Vooral de relatief eenvoudige route over de gletsjer is populair bij toeristen, wat helaas ook betekent dat de Grossglockner overbevolkt is. Een zelfde verschijnsel zien we ook bij de Gran Paradiso, Mönch, Jungfrau en Allalinhorn. Een grote attractie van de Grossglockner is de Grossglockner Hochalpstrasse. Deze toeristenweg loopt langs de oostzijde van de berg en bereikt een maximale hoogte van 2500m. Deze weg is afgesloten in de winter. Kijk hier voor de actuele rij-omstandigheden en afsluitingen.
|