Het is het begin van de zomer. Ik zit op een (familie)camping in Zell am See. Zo’n camping waarvan je vroeger zei: dat doe ik nooit! Met vrouw en 2 kinderen. En het bevalt helemaal prima, al vind ik zelf een wat spartaanser verblijf prima en loop ik liever de Grossglockner op dan naar het uitzichtpunt te rijden.
Maar lopen en klimmen is hier, behoudens sneeuwschoentochten, sowieso niet te doen. Op de noordhellingen ligt boven de 1500m nog volop sneeuw. Op de Hochalpenstrasse moesten we zelfs even wachten tot een mensgemaakte lawine was opgeruimd.
